Het Laatste Zwijgen

Bij de juiste temperatuur brandt alles. Hout. Kleding. Mensen. Menselijk weefsel vliegt bij 250 graden Celsius in brand. De huid wordt zwart en barst. Het onderhuidse vet wordt vloeibaar, als vet in een hete pan. Gevoed door het vet, begint het lichaam te branden. De armen en benen vatten als eerste vlam, de organen zijn als laatste aan de beurt. Maar botten zijn een ander verhaal. Botten kunnen koppig weerstand bieden. Zelfs als de koolstof erin is opgebrand, als het bot zo doods en levenloos als puimsteen is, behoudt het nog zijn vorm. Op Runa, een afgelegen eilandje in de Buiten-Hebriden, wordt in een oude cottage een verbrand lichaam gevonden. Eén hand en beide voeten zijn nauwelijks door vuur aangetast, maar voor het overige ligt er niets dan as, wat zwarte botten en een kapotte schedel. Moord? Een ongeval? David Hunter, forensisch patholoog, wordt erbij gehaald. En de eilandgemeenschap sluit de gelederen... Recensie(s) NBD|Biblion recensie Op een van de bijna verlaten Hebrideneilandjes wordt een verbrand lichaam gevonden. Dokter David Hunter wordt erop uitgestuurd om te kijken of er sprake is van een ongeluk of moord. Het laatste blijkt het geval en het blijkt niet de laatste. Door een storm kan hij geen hulp krijgen van het vasteland. Met de hulp van een oud-inspecteur die op het eiland woont, komt hij steeds dichter bij de moordenaar. Spannend tweede verhaal over dokter David Hunter met een plot dat zeer geraffineerd wordt uitgewerkt. Het getekende sfeerbeeld van de storm is beklemmend en past bij de eenzaamheid van het eiland. De karakters zijn geloofwaardig waardoor de lezer zich snel verwant zal voelen. Deze ingredienten zullen de volwassen liefhebber van spannende verhalen tot het laatste woord geboeid houden. En zelfs dan zullen zij door de laatste verrassende wending met spanning deel drie over de hoofdpersoon afwachten. Een aanrader! Kleine druk. (NBD|Biblion recensie, Mac Steenaart) (source: Bol.com)